Ako ay isang matalinong bata ngunit kinamumuhian ko ang paaralan. At makilala na din.


Facebook

At makilala na din.

Ako ay mahiyain ngunit. Una akoy naging mahiyain Ngunit paglipas naging okay na rin Madalas ko na siyang makasama Dahil don ay labis akong natutuwa Lalo na pag siyay nagpapatawa Dahil puso koy nagagalak talaga Pag-ibig na nga ba ang nararamdaman Para sa kanya itong nilalaman Nang puso ko at isipan Palaging siya ang napapanaginipan Akala ko ay magiging masaya Ang pagtatapos. Kahit na akoy mahiyain ay marami rin akong naging kaibigan. Natuto na rin ako maging Independent.

Simula ng makita siya kahapon. Kaya ako ay. Ako ay hindi nakaranas mag laro sa labas ng bahay at sa kalye kasama ang ibang bata sapagkat ako ay masakitin noon.

Napakahiya ko noong bata pa ako. Sa taglay nyang kakaibang karisma. Akoy nabigla at natulala.

Araw-araw ay palala nang palala ang kaniyang karamdaman. Natatandaan pa ni Aling Isyang ang matinding galit niya nang malamang nakakilala ni Medy ang isang batang-batang mangangalakal galing sa Maynila. Ngunit ang pag-arte ay nagbibigay sa akin ng lisensya na maging doon hinihingi ang pagtuon.

Kung ikaw ay isang mahiyain na tao tiyak na napansin mo na ang tono ng iyong boses ay may posibilidad na maging mababa kayat kung minsan ay hindi maririnig ng iba ang iyong sinabi. Maliban doon ako ay mahiyain din kaya ako ay hindi marunong humarap at umaliw sa mga taong pumapaligid sa akin. Ngunit nag-iba na ata ngayon.

Ngunit sa tuwina kasayahan pananalig pag-asa ang taglay niya sa aming silid-aralan. Dahil ako ay mahiyain. Upang pangalan niya ay alamin.

18 lang ako noon at wala pa akong karanasan at mahiyain sa mga babae. Ano anong mga bagay ang napanilayan o napagtanto mo sa iyonh sarili. Sinabi niya kay Gilgamesh Minsan ay binigyan mo ako ng buhay ngayon ay wala na ako kahit na ano Sa ikatlong araw ng kaniyang pagkakaratay ay tinawag ni Enkido si Gilgamesh upang siyay itayo.

Natapos ang panaginip ni Enkido at nakaratay pa rin siya sa karamdaman. Ang kwentong highschool ko naman ay di ko aakalaing masaya rin. Upang pangalan niya ay alamin.

Matikas matipuno medyo kayumanggi ang balat singkit ang mata at kadalasan ay suplado. Pinuno siya ng maririkit na guni-guni ng aming isipan at ng mga tunog ng aming pandinig at natutuhan naming unti-unti ang kagandahan ng buhay. Ako ang panganay na anak nina Andy Misajon-Avelino at Isabel Frio-Avelino ang.

Nang matanaw ang maamo nyang mukha. Di gaya ng iba rito sa totoo lang ay wala ako masyadong karanasan sa mga bagay na sa kanilay tumbad at ordinaryo. Ngunit mayroon akong isang kakila-kilabot na ugali.

Kaya nang ako ay 16 anyos sinabi ko sa aking mga magulang na ayoko nang maging. Dapat malaman ng mga bata na ang pagbabasa ay kasiyahan hindi lamang isang bagay na ginagawa sa iyo ng mga guro sa paaralan. Paligaw-ligaw lang ako sa mga babae pero wala pa akong nakasex.

Kadalasan ay nakahiga siya at nakapang-tulog lang. Ang mahal Maghihintay ako kahit kailan Kahit na umabot pang akoy. Sa tingin ko ay akoy nasasabik sa kanya.

Disco Queen from the Philippines Lyrics. Kalimitan ako ay laging nasa kwarto pag mayroong bisita sa aming bahay at kapag naman nasa ibang bahay ako ay laging nasa tabi o likuran ng aking mga magulang o kaya mga kapatid. Ngunit samantalang nakatitig siya sa akin ng umagang iyon habang sinasabi niya ang pangungusap na iyon nadama kong siya at ako ay iisa.

Napagdesisyunan nila na ako ay papasukin sa Casa Del Bambino Emmanuel Montessori. Mula pagkabata ako ay mahiyain na talaga. Ngunit sa paglipas ng panahon naiibsan ko na ang aking pagkamahiyain dahil sabi nga sa akin nga mga kamag-anak ko na mas mabuti tingnan ang isang tao kung hindi ito mahiyain.

Noon ay napadako sa kanilang nayon si Eddie upang bilhin ang tubuhan ng dati ay tinitingal sa kanilang bayan si Don Alfonso. Ako si Dana isang babae na hindi pa nawawari ang kanyang landas. Akoy nabighani at napahanga.

Ngunit sa paglipas ng panahon naiibsan ko na ang aking pagkamahiyain dahil sabi nga sa akin nga mga kamag-anak ko na mas mabuti tingnan ang isang tao kung hindi ito mahiyain. Dito ako nag-highschool at sa kasalukuyan ngayong senior high ay dito pa rin ako napasok. Hindi niya alam na chine-check ko siya pag umiiyak siya.

Napansin niya ata akoy nakatingin. Pansariling Bionote Ako ay masiyahin at mapagbirong tao ngunit mahiyain. At kung hindi talaga ako pinaglalaruan ang kinuha ko pang kurso ay Broadcast Journalism isang kurso na ang pangunahing katangian na dapat na mayroon ka ay hindi naman sa magaling ka sa pag-aanunsyo ng balita kundi dapat ikaw ay magaling sa.

Nagagawa niya kung ano ang gusto niya kapag gusto niya. Ngunit na kay Mario ang lahat ng katuwaan ang mga disco parti motorsiklo at ang mga bagay na tulad nito. Ako ay malimit kung mag salita noon laging magisa parang may sariling mundo at sobrang mahiyain.

Nang matanaw ang maamo nyang mukha. Di ko magawang siya ay tawagin. Lumaki akong laging may kasama pa punta man ng paaralan o pauwi ng bahay.

Akoy nabighani at napahanga. Ngunit bakit sa tuwing akoy lumalapit Ikay lumalayo Pusoy laging nasasaktan pag may kasama kang iba Di ba nila alam Tayoy nag-sumpaan Na Akoy sayo at ikay akin lamang Kahit ano pa ang mangyari pag-ibig koy sayo pa rin At kahit ano pa ang sabihin nilay Ikaw pa rin. Sa taglay nyang kakaibang karisma.

Akoy nabigla at natulala. Simula ng makita siya kahapon. Ngunit bakit nga ba ako nagpupursigi ngayon na maging isang manunulat bagay na kinaayawang ko noon.

Bawat aralin namin sa panitikan ay naging isang pagtighaw sa kauhawan namin sa kagandahan at akoy humanga. Ngunit ngayong malaki na ako lahat ay kabaliktaran na. Ako ay Filipina Ang bagong Mariat Clara Akot mapanghalinga Ngunit akoy naiiba Sa Mandarin kayoy hahanga sa akin.

Bagaman maaaring mahirap sa una ang pagtaas ng iyong tono ng boses ay makakatulong sa iyo na ipakita ang higit na kumpiyansa at tiwala sa sarili sa harap ng iba. Di ko magawang siya ay tawagin. Kristiyano ang aking mga magulang at sinikap nilang tulungan ako sa espirituwal.

Kalimitan ako ay laging nasa kwarto pag mayroong bisita sa aming bahay at kapag naman nasa ibang bahay ako ay laging nasa tabi o likuran ng aking mga magulang o kaya mga kapatid. Dahil ako ay mahiyain. Ang paaralan ay isang gusali na may apat na dingding na may bukas sa loob.

Ngunit matay man pakiramdaman ay nasisiyahan sa buhay. Ito ang isang beses sa aking buhay kung saan hindi ko kailangang sumigaw upang marinig. Ngunit nag-iba na ata ngayon.

Sa tuwing gumagawa naman ako ng biro ay kakaunti o walang masyadong tumatawa kay noon ay naisip ko naAno pa ang halaga ng aking pakikipag-usap sa kanila kung ako ay nakakainip o walng silbi kung kausap. Sa paaralan ako ay isang mahiyain na bata at ako pa rin. At kami ay bahagi ng mga nilalang na sapagkat nakaranas ng mga lihim na kalungkutan ay nakakikilala ng mga lihim na kaligayahan.

About Press Copyright Contact us Creators Advertise Developers Terms Privacy Policy Safety How YouTube works Test new features Press Copyright Contact us Creators. Lumaki akong tila nasa loob ng maliit na mundomaliit na syudad paaralan at grupo ng mga kaibigan. Ngunit habang tinitingnan ko si mama nakahiga ay.

Napansin niya ata akoy nakatingin.


We Learn As One Posts Facebook